با تو آغاز نکردم که روزی به پایان برسانم.
عاشقت نشدم که روزی از عشق خسته شوم.
با تو عهد نبستم که روزی عهدم را بشکنم.
همسفرت نشدم که روزی رفیق نیمه راهت شوم.
همسنفت نشدم که روزی عطر نفسهایم را از تو دریغ کنم.
و با یاد تو زندگی نمیکنم که روزی فراموشت کنم.
با تو آغاز کردم که دیگر به پایان نیندیشم.
عاشقت شدم که عاشقانه به عشق تو زندگی کنم.
با تو عهد بستم که با تو تا آخرین نفس بمانم.
همسفرت شدم که تا پایان راه زندگی با هم باشیم.
همسنفست شدم که با عطر نفسهایت زنده بمانم.
و با یادت زندگی میکنم که همانا با یادت زندگی برایم زیباست.
همچنان لحظات زیبای با تو بودن میگذرد ،
از آغاز تا به امروز عاشقانه با تو مانده ام ای همسفر من در جاده های نفسگیر زندگی.
اگر در کنار من نباشی با یادت زندگی میکنم ،
آن لحظه نیز که در کنارمی با گرمی دستهایت و نگاه به آن چشمان زیباست زنده ام.
ای همنفس من بدون تو این زندگی بی نفس است ،
عاشق شدن برایم هوس است و مطمئن باش این دنیا برایم قفس است.
با تو آغاز کرده ام که عاشقانه در دشت عشق طلوع کنم ، طلوعی که با تو غروبی را نخواهد داشت.
و همچنان لحظات زیبای با تو بودن میگذرد ، لحظه هایی سرشار از عشق و محبت.
با تو بودن را میخواهم نه برای فرداهای بی تو بودن.
با تو بودن را میخواهم برای فرداهای در کنار تو بودن.
با تو بودن را میخواهم برای فرداهای عاشقانه تر از امروز.
پس ای عزیز راه دورم با من باش ، در کنارم باش و تا ابد همسفرم باش.

تو مرا یاری داده ای تو در کارم مرا یاری داده ای  من تو را یاری داده ام من در کارت تو را یاری داده ام و من به خاطر این "من "و "تو"  از خداوندگار سپاس گذارم

 (جبران خلیل جبران)

چقدر صدای تیک تاک ساعت دلخراش است

وقتی تو یک ثانیه هم در کنارم نیستی

آن گاه که خورشید

نوازش گلها را ازیاد می برد

وباران

بارش محبت را فراموش می کند

تو با دستان مخملیت 

احساسم را لمس کن

وبا چشمان مهربانت 

برنگاهم محبت ببار

ای کسی که یادآور روزهای خوب زندگی منی.

سربه هوانیستم، امــــا ...

همیشـــــه چشــــم به آسمان دارم ...

حال عجیبـــی ست، دیدنِ همان آسمان که...

شاید "تو" ، دقایقی پیش ...

به آن نگاه کـــرده ای...!!!

یکی می پرسد اندوه تو از چیست ؟

سبب ساز سکوت مبهمت کیست ؟

می نویستم برای آنکه باید باشد و نیست 

پشت آن پنجره ی رو به افق ،

پشت دروازه ی تردید و خیال ،

لا به لای تن عریانی بید ،

من در اندیشه ی آنم که تو را ،

وقت دلتنگی خود دارم و بس

وقتی برای تو دل من تنگ می شود

احساس می کنم دلت از سنگ می شود

اینجا جهان مهر و وفا نیست چون در آن

احساسها و عاطفه ها رنگ می شود

هر لحظه لحظه ای که به تو فکر می کنم 

مابین عقل و حس دلم جنگ می شود

نزدیک می شوی چو هوا می کنم تورا

اما حساب فاصله فرسنگ می شود

کارم شدست اشک برای تو ریختن

هر لحظه لحظه ای که دلم تنگ می شود.