دیشب باران آمد  گویی پیامی داشت  بوی تورا می داد با خودم گفتم:

او خواهد آمد   اما باز هم نیامدی   من ماندم و چشمانم  که در انتهای خیابان

تورا جستجو می کردند  و پس از نیافتن تو  چه مظلومانه گریستند و بی خواب رفتند 

درد مشترک

باران می بارید.من وتو دست در دست هم بار تنهای کوچه را به دوش می کشیدیم

تو رفتی و دستانم خالی است اکنون.من و کوچه غم نبودنت را چگونه به دوش بکشیم؟؟

( تمنا )

ببین امشب غزلهایم به پایت اشک میبارند / و در اندوه احساسم تمنای تو را دارند / ببین قربانی عشقت شده آن چشمهاییکه /   به یاد عشق تو هرشب غزل خوانند و بیدارند

عاشم ای عزیزم                   بی تو تنهام عزیزم

آغوشت گرمای دلم عزیزم       بودنت عمر دوباره من عزیزم